၆၃ ႏွစ္ေၿမာက္ ပါ အေမစု

Thursday, 28 June 2007

ရင္ေသြးေမွ်ာ္...မ်က္ရည္

ဘဝရဲ့ပထမ
ညေနေစာင္းမွာ
က်ေနာ္အတြက္
ေသမင္းနဲ ့ညိုႏႈိင္း
ကမာၻထဲ တြဲေခၚ
၃နာရီေက်ာ္မွာ
သားအတြက္
အသက္လုခဲ့ၿပီ။


ငယ္စဥ္ခ်ိန္က
ရင္ထဲေပြ ့ဖက္
ေန့စဥ္ မပ်က္
လံု့လ..ဂရု
မွတ္တို္င္..ၿပဳ
ထိုထို..ေမတၱာ
ရွာလည္း..မေတြ့
အဘိ..မသိ
သားေတာ့သိ၏။

သားေလးအိပ္ေန
ပုခပ္..နေဘး
အိပ္ေရးေႏွာက္ရွက္
ၿခင္ယင္မွက္တို့
အမ်ဳိးၿပဳပ္ဖို့
သားေဇာ..ေတြးရင္း
ရွင္ပင္ေဟာထား
၅ပါး သီလ
ေမ့လို့ထား
မာမားေမတၱာမ်ား။


သားေလး ငိုေႀကြး
ညညမအိပ္
ပုခပ္က ထုတ္
ဟိုေမး ဒီေမး
စိတ္ပူေတြးလဲ
သားကို..အိပ္ေစ
မာမား..ရင္ဝယ္
ေအးၿမမူေပး
အခုေမးမည္
အဘယ္ေမတၱာမ်ဳိးပါနည္း။

(ဆက္ရန္ရွိသည္)

က်ေနာ့္ရဲ့ ရင္ေသြးေမွ်ာ္...မ်က္ရည္ အပုိင္း (၂) ကို အားေပးခံစားႀကေသာသူငယ္ခ်င္းတို့ အားအထူးေက်းဇူးတင္ေႀကာင္း ႏွင့္ အပိုင္း(၃)တြင္ဇာတ္သိမ္းမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း။ အခုလို မေရးတတ္ေရးတတ္၊ကာရံမက်၊စာမက်..က်ေနာ့္စာမ်ားကိုသီးခံအားေပးခံစားႀကေသာသူငယ္
ခ်င္းမ်ားဆီ မွ Comment မ်ားကို ပက္ပက္စက္စက္ ႀကိဳဆိုလက္ခံေနပါသည္။

ရင္ေသြးေမွ်ာ္...မ်က္ရည္ အပုိင္း (၂)

သြားေလးကထြက္
ေတာက္တီးေတာက္တက္
လမ္းေလွ်ာက္တတ္လာ
ထမင္းဝါးေကၽြး
အာဟာရေပးခဲ့
ထိုထိုေမတၱာ
ေက်းဇူးကန္းက်
ေၿပာရက္လိုက္တာ
ေကၽြးခဲ့သမွ်
အံဖက္တဲ့ဗ်။

အရြယ္ေရာက္လာ
ဟိုဒီပူစာ
မရဟူၿငား
မာေသာႀကမ္းၿပင္
နဖူး နဲ ့တိုက္
ဆိုးခဲ့သမွ်
အခုသိၿပီ
မာမားရင္မွာ
ေလာင္တဲ့မီး။

သားသံုးေယာက္ကို
လက္ကစြဲ
ေက်ာင္းပို ့ေက်ာင္းႀကိဳ
မက်န္းမာလည္း
သားေဇာေလးကုိ
အေဖာ္ၿပဳ
ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္
အေဝးေရာက္ေန
ဖခင္အစား
စြမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပီ
အို....မိခင္။

ဒါေတြနားမလည္
စိုးခဲ့သမွ်
တစ္ခြန္းမက်န္
ကပ္ကပ္လန္ေအာင္
ၿပန္ေၿပာခဲ့သည္
ရ တာ နာ ဟု
သမုတ္ၿပဳေစ
ရတနာၿဖစ္ေအာင္
ႀကိဳးစားမည္။

ပညာတတ္လို ့
ေစာင့္ေရွာက္မည္ႀကံ
ႀကင္ရာဖက္ရာ
တေကာက္ေကာက္ပါ
အေဝးေရာက္
ေစာင့္ေရွာက္မည္ဟု
ဟစ္ကာေႀကြးလည္း
ဆန္ေရ ဆိုတာ
လြင္မိုးနဲဲ ့မွ
ရုပ္ရွင္ႀကည့္ရ။

(ဆက္ရန္ရွိပါေသးသည္)
bbk(15june08)

ရင္ေသြးေမွ်ာ္...မ်က္ရည္ (၃)

ေဝးေၿမေရာက္ေန
သားတေတြကို
စားေရးေသာက္ေရး
ေနထိုင္ေရးက
ပူပန္ေပးေန
အေထြေထြတို ့
၈ ထပ္တိုက္ေပၚ
ေနတဲ့က်ေနာ့္တို ့
ေမလ ၃ ရက္
မုန္တိုင္းတိုက္ည
မာမားအိပ္မွေပ်ာ္ရဲ့လား။

ႏိုင္ငံၿခားေခၚ
ဒီကၽြန္းေပၚ
ေရာက္တာမႀကာ
ေကာက္ကာၿပန္ခ်င္
ၿပန္ရင္ေစာ္ကား
မာမားစကား၊
သားရဲ့ ရပ္တည္ရာ
ေနရာမွာ ဗဟိုၿပဳကာ
သားစြမ္းအားၿဖင့္
လည္ေစ..ဤကမာၻေၿမ၊
ထိုသို ့စြမ္းသူ
ေပၚခဲ့မူလည္း
ထိုစြမ္းအားရွင္
ႀကီးၿပင္းေအာင္ေမြး
မည္သူ ့ေသြးၿဖင့္ စြမ္းသနည္း။

ေက်နပ္ပီတိ
ၿဖစ္ရ ခႏၵာ
ဒုကၡ သစၥာ
ရွင္ပင္ေဟာလည္း
ေတာင္းဆို ခ်င္မိ
ေနာက္ထပ္ရွိက
ေနာင္ ဘဝသာ
ရွိခဲ့ရင္
မာမားသားပဲ
ၿဖစ္ခ်င္သည္။

ငွက္တူေလယာဥ္
ထြက္ခြာပ်ံသန္း
မိုင္ေပါင္းေဝးလည္း
ဧကန္တစ္ေန ့
ဆိုက္ေရာက္ရပ္နားရေပမည္
ထိုသို ့သိလည္း
ဩဂုတ္ ၁၆
တေပါက္ေပါက္က်ခဲ့
မာမားမ်က္ရည္
မတိတ္ႏိုင္ေသး
မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ႀကီး၌
မေမာတမ္းၿဖင့္
ဟိုဟိုေလွ်ာက္ေမး
ရင္ေသြးသားလတ္
ဘယ္ေန ့ရက္မွာ
ဘယ္ေလယာဥ္ၿဖင့္ဆိုက္မည္နည္း။

(ေလဆိပ္မွ ရင္ေသြးေမွ်ာ္...မ်က္ရည္ မ်ားအားလံုးကိုရည္စူး၍ မ်က္ဝန္းထဲမွထြက္ခြာလာေသာေလယာဥ္မ်ား အတြက္ ဆုိက္ေရာက္ဖို ့ရန္ အၿမန္ဆံုး မိခင္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ႀကီးဆီ နီးကပ္လာႀကပါေစ။ bbk)

Als die Insel sinkt,

Von langer, langer Zeit existierte eine Insel, auf der alle Gefühle der Menschen lebten.Die gute Laune,die Traurigkeit, das Wissen und so,wie alle anderen Gefühle, so auch die Liebe.Eines Tages wurde den Gefühlen mitgeteilt,dass die Insel sinken würde. Also bereiteten alle ihre Schiffe vor und verliessen die Insel sank,fuhr der Reichtum auf einem luxuriösem Schiff an der Liebe vorbei.

Liebe : Kannst du mich mitnehmen?
Reichtum: Nein, ich kann nicht. Auf meinem Schiff habe ich viel Geld und Silber. Da ist kein Platz für dich.

Als die Insel immer wieter sank, bat die Liebe weiter um Hilfe und fragte die den Stolz, der auf einem wunderbaren Schiff vorbeikam.

Liebe: Stolz,ich bitte dich, kannst du mich mitnehmen?
Stolz: Liebe, ich kann dich nicht mitnehmen.Hier ist alles perfekt,

antwortete der Stolz.

Liebe: Du könntest mein Schiff beschädigen.

Also fragte die Liebe die Traurigkeit, die in an ihr vorbei ging:

Liebe: Traurigkeit, bitte nimm mich mit.
Traurigkeit: Oh, Liebe, ich bin so traurig, dass ich alleine bleiben muss.

Auch die gute Laune ging an der Liebe vorbei, aber sie war so zufrieden, dass sie nicht hörte, dass die Liebe sie rief:
Plötzlich sagte eine Stimme:

Die Zeit: Komm, Liebe, ich nehme dich mit.

Es war ein Alter, der gesprochen hatte,die Liebe war so dankbar und so glücklich,dass sie vergass, den Alten nach seinem Namen zu fragen.Als sie an Land kamen, ging der Alte fort. Die Liebe bemerkte,dass sie ihm viel schuldete und fragte das Wissen:

Die Liebe: Wissen, kannst du mir sagen,wer mir geholfen hat?
Das Wissen: Es war die Zeit, sagte das Wissen.
Die Liebe: Die Zeit ?

fragte die Liebe

Liebe: Warum hat die Zeit mir geholfen?

Und das Wissen antwortete:
Wissen: Weil nur die Zeit versteht, wie wichtig die Liebe im Leben ist.

ကၽြန္းႀကီး...ေရၿမဳပ္သြားေသာအခါ

ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက...လူရဲ့ခံစားခ်က္တို့ေနထိုင္ရာကၽြန္းႀကီးတစ္ကၽြန္းရွိေလရဲ့။ ေမာင္စိတ္ထားေကာင္း၊ေမာင္ဝမ္းနည္းမႈ၊ေမာင္စဥ္းစားဥာဏ္...ရယ္..အၿခားၿခားေသာခံစားခ်က္ေတြေပါ့...ေအာ္...အခ်စ္္ ဆိုတာလဲပါေသး...။တစ္ေန့က်ေတာ့..အဲဒီခံစားခ်က္ေတြဟာ သူတို့့့ေနထိုင္ေနတဲ့ကၽြန္းႀကီးေရၿမဳပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိရေတာ့...အသီးသီးေလွသေဘာၤေတြ...လုပ္ၿပီး...ကၽြန္းႀကီးကေနထြက္ခြာဖို့ ၿပင္ဆင္ေနေလတယ္။ ေမာင္အခ်စ္ တစ္ေယာက္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးမိနစ္အထိေစာင့္ႀကည့္ခ်င္ တာနဲ ့ေစာင့္ေနေလရဲ့။

ခဏႀကာေတာ့ ကၽြန္းႀကီး စတင္ၿမဳပ္လာေလေတာ့...ေမာင္ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝ က သူ ့ဇိမ္ခံေလွသေဘာၤႀကီးနဲ့ ့စတင္ခရီးႏွင္ပါေတာ့တယ္...အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ..ေမာင္အခ်စ္က...
အခ်စ္။ ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝေရ...ငါကိုေခၚသြားပါလား။
ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝ။ ငါ့သေဘာၤမွာ ေရႊေတြ၊ေငြေတြ ေက်ာက္သံပတၱၿမားေတြနဲ ့ၿပည့္ေနၿပီ။မင္းအတြက္ေနရာမရွိေတာ့ဘူး။

တေၿဖးေၿဖးနဲ့ကၽြန္းႀကီးေရၿမဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ...အခ်စ္က..ခမ္းနားထယ္ဝါတဲ့သေဘာၤႀကီးနဲ ့ေမာင္ဂုဏ္သိကၡာကိုအကူအညီေတာင္းသတဲ့...

အခ်စ္။ သိကၡာ..ေက်းဇူးၿပဳၿပီး...ငါကိုေခၚသြားပါလား။
သိကၡာ။ အခ်စ္ေရ...မင္းပါလာရင္ ငါသိကၡာက်မွာ ေပါ့။မလိုက္နဲ ့ေဟ့ ...သြားၿပီ.။

ဒါနဲ့ပဲ..အခ်စ္လည္းေမာင္ဝမ္းနည္းမႈရဲ့သေဘာၤဆီကိုအေၿပးအလႊား...သူကုိေခၚသြားဖို ့..ေတာင္းပန္ရွာတယ္...

အခ်စ္။ ဝမ္းနည္း...ေက်းဇူးၿပဳၿပီး...ငါကိုေခၚသြားပါ
ဝမ္းနည္းမႈ။ ေအာ္...အခ်စ္ရယ္...ငါအရမ္းဝမ္းနည္းေနတယ္ ငါတစ္ေယာက္တည္းေနပါရေစ။ သြားၿပီေဟ့...

အတန္ႀကာေတာ့...ေမာင္စိတ္ထားေကာင္းကကၽြန္းႀကီးအလြန္ေဝးတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ေက်နပ္ေနေလတယ္...့ဘာၿဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့...သူ့သေဘာၤႀကီးကအခ်စ္ေဘးကေန ၿဖတ္အသြားမွာ...အခ်စ္ေခၚတာ မႀကားလိုက္ရလုိ ့ေလ...

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ...အသံတစ္သံႀကားလိုက္ရတယ္...
@@@။ လာခဲ့ ေဟ့ အခ်စ္ေရ... လာခဲ့...ငါ မင္းကိုေခၚသြားမယ္...

ေၿပာတဲ့သူကေတာ့ လူအိုတစ္ေယာက္ပဲ။ အခ်စ္ကေတာ့ ေက်းဇူးေတြ တင္ႏြန္းႏို ့။ေပ်ာ္လို ့ရႊင္လို ့။ဒါနဲ ့ပဲ လူအိုႀကီးရဲ့ နာမည္ကို ေမးဖို ့ေမ့သြားေလေရာ..

ခဏႀကာေတာ့ အခ်စ္ကမ္းကပ္ၿပီး ကမ္းေပၚတက္၊ လူအိုႀကီးက ခရီးဆက္သြားေတာ့တယ္
လူအိုႀကီး အေဝးကုိေရာက္ေတာ့...အခ်စ္ က
အခ်စ္။ ဟာ...ငါကို ကယ္ခဲ့တဲ့ ဘဲႀကီး နာမည္ကို ေမးဖို ့ေမ့သြားပါ လား!

ဒါကို ေမာင္စဥ္းစားဥာဏ္ က ႀကားေတာ့...
ေမာင္စဥ္းစားဥာဏ္။ အဲဒါ ဦးအခ်ိန္ေလ ကြာ...ကိုရင္ခ်စ္...ရာ့။
အခ်စ္။ ဦးအခ်ိန္??????? အခ်ိန္??????

အခ်စ္က အံ့ႀသႀကီးစြာေမးေလ၏ ။ဆက္ၿပီး....
အခ်စ္။ ဘာလို ့ အခ်ိန္က က်ေနာ့္ကို ...ကယ္ရတာလဲ?

စဥ္းစားဥာဏ္ေၿဖလိုက္တာ က.........
စဥ္းစားဥာဏ္။ ဘဝမွာ အခ်စ္အေရးႀကီးေႀကာင္း...အခ်ိန္ပဲ နားလည္တာ...

bbk(12june08)

ႏွစ္ၿခမ္းကြဲေကာင္းကင္

ေလာကႀကီးကို ေရွ ့ကၿပတင္းနဲ ့ေဘာင္ခတ္
အေတြးေတြေလွာင္က်ပ္တဲ့ ေလွာင္အိမ္
ရင္းႏွီးဖူးတာႏွစ္(၂၀)ႀကာ
ေမွ်ာ္လိုက္ရတဲ့ ဆံုဆည္းခ်ိန္
ၿခားနားၿခင္းကင္းမဲ့တဲ့ ဆန္ၿပဳပ္နဲ ့
ေလြးလို ့ေကာင္းလို ့..လည္မွာတစ္
မလိုက္ဖတ္တဲ့ ပစၥဳပၸန္ နဲ ့ပန္းတိုင္
ေနေနရေတာ့ ၿငီးေငြ ့ၿခင္းနဲ ့ရိႈက္သံ
မရႏုိင္ေသးတဲ့ လြတ္ေၿမာက္မႈႀကားက
ေတာင့္တမိတာ...ၿပန္ဆံုႀကရင္
အရင္လိုၿဖစ္ပါ့မလား။
အတူေလွ်ာက္ဖူးတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေဘးက လမ္းေလး
ငါမရွိလို ့ရွင္သန္ၿခင္း ကင္းမဲ့ေနၿပီလား။
ဒါမွမဟုတ္... အတူထိုင္ဖူးတဲ့ ခံုတန္းရွည္
ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ေခ်ာ့မတိတ္လုိ ့
၂၇၈၇၅၃၂၈၁၂၇၈၆၅၉၁၉ ရက္ႀကာ
မအိပ္ရေသး။
ညညမင္းလြမ္းတိုင္း
အလြမ္းေၿပ ပုံေၿပာၿပတတ္တဲ့ ငါ့ရဲ့လမင္း
မင္းေဘးမွာ သာေသးရဲ့လား။
ေကာင္းကင္ ကေၿပာတယ္
ေလေၿပနဲ ့ ႀကယ္စဥ္ကို ညွာတာၿပီး
ေနမင္းနဲ ့ၿဖစ္ေစ
လမင္းနဲ ့ၿဖစ္ေစ
သူဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ကိုယ္မခြဲေတာ့ဘူးတဲ့...

translated by bbk(Der Geteilte Himmel)

ေကာင္းကင္ေမေမ
ဒီကဗ်ာေလးမွာ (သူ) လို ့သံုးခြင့္ၿပဳပါ...မိဘမ်ား..္ိ

ိ
သူ...ေနမင္းရဲ့ပူေလာင္ၿခင္းေရာ
လမင္းရဲ့ေၿခာက္ခ်ားၿခင္းပါ
တုန္လႈပ္ၿခင္းမရွိ ကာရံေပးခဲ့
ဘာေမၽွာ္လင့္ခ်က္မွမပါ

ငါတို ့ၿဖစ္တည ္ေနထုိင္ရသည္
ေက်းဇူးကမာၻပါ
ဖံုးကာေပးတဲ့ Atmosphere

ငါတုိ ့ခ်ိဳသာၿခင္းနဲ ့ ဆိုဆို
ရိုင္းရိုင္းပဲေၿပာ တိတ္ဆိတ္မႈနဲ ့တုန္ ့ၿပန္
ထာဝရမေၿပာင္းတဲ့ စိတ္နဲ ့ ႀကည္လင္ေနတဲ့
ငါတုိ ့ရဲ့ ဦးထိပ္က..."သူ"

သူ... စြမ္းရည္နဲ ့ၿဖစ္တည္ေနရတဲ့
ငါတို ့ကမာၻေလး
ေရစာခ်ိန္မွာ ရြာက်ၿခင္း တစ္ခြက္တိုက္
အိုက္စက္မႈမွာ ေဆာင္းတစ္ရႈိက္
မလႈပ္ခတ္တဲ့ မားမားရပ္ေန
တုႏိႈင္းမဲ့တဲ့..."သူ"

သူၿဖစ္တည္ခဲ့တာ ႏွစ္၊လႀကာ
မရပ္ႏိုင္တဲ့ အခါ နားလွည့္ပါ
ဖိတ္ေခၚမည့္သူရွိရဲ့လား။

ငါတုိ ့ငယ္စဥ္ ငါတုိ ့ညစ္ေႀကး
တစ္ခ်က္မရြံ သီခ်င္းေလးညီး
သုတ္သင္သန္ ့ရွင္း သူ ့ခ်စ္ၿခင္းၿဖင့္
တစ္လွည့္တုန္ ့ၿပန္ နာမက်န္းဝယ္
ဆီးအိုးကိုင္ရ အိမ္သာတြဲပို ့
ရြြံလွ နံပါ့ နားေခါင္းေလးရႈံ ့
အံု ့တံု ့တံု ့ၿဖင့္ အနားမကပ္
သူတို ့မို ့ မရွက္
ေကၽြးရက်ဳိးနပ္သတဲ့လား။

ေရးသားစပ္ဆို မိဘဂုဏ္ကို
ေရွးစဥ္စပ္က ေက်းဇူးစပ္ခဲ့
ငါတို ့ေခတ္မွ ပုိးစုိးပက္စက္
ေက်းဇူးစပ္ႀက
အရက္ဆိုင္က ၆ နာရီၿပန္
ေစ်းဖုိးငါးဆယ္ ေပးပါကြယ္
၂၁ ရာစုနည္းတဲ့လား။

အေဝးေရာက္ေန ရင္ေသြးေတြကို
ဒုကၡအေပါင္း ေထာင္ေသာင္းရွိလည္း
ငိုသံကိုေဖ်ာက္ ဟန္ေဆာင္တတ္သည္
သားေရာ အဆင္ေၿပရဲ့လား။

bbk(11june08)
ႊ

Mal Brot
Mal Not
Was Immer los
Kopf hoch
Kein Mut los
Dein Leben Nicht tot !

ေဗဒါလို
ဘဝက
ေပၚတစ္ခါ
ၿမဳပ္တစ္ေခါက္
ၿဖစ္ၿမဲမို ့
ေခါင္းကိုေမာ့
သတၱိမေလွ်ာ့
ရင္ဆိုင္လိုက္ေတာ့
မေသေတာ့ေသာ
မင္းဘဝေပါ့။

By Saya(Lehrer) Herr Kyaw Zaw Htun

မဂၤလာပါ...သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ...
ကၽြန္ေတာ္စာမေရးၿဖစ္တာေတာ္ေတာ္ႀကာၿပီမို ့သူငယ္ခ်င္းတို ့ၿငီးေငြ ့ေနေလာက္ၿပီထင္ရဲ့...
ဟုတ္ကဲ့... ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို..အခ်ိန္မရၿဖစ္ေနလို ့ပါ...
ဒီေန ့ေတာ့ owntune မဟုတ္ေတာ့ဘူး..
ဘာသာၿပန္ေလးေနာ္...

ခံယူသြားမယ္

မ်က္လံုးၿခင္းဆံု ရင္ခုန္စြာၿဖင့္
ဒီရင္ အသဲ စြဲၿမဲေစကြယ္
ေသြဖယ္ၿခင္းတို ့ နိဂုံးခ်ဳပ္ကို
ေမာင္..ရင္မွာစြဲ..
ရပ္စဲေအာင္လို.
မင္းကေစစား…ထိုသိုဆိုေစ
ဆင္ေၿခမ်ားကို ႏွွစ္ၿမဳပ္…
ဂုတ္ေသြးစုပ္လဲ…
ကမာၻ ေၿမဆံုး တိုင္း
ခံယူသြားမယ္…

bbk(07june08)

ေလေၿပေႀကာင့္

သစ္ရြက္လႈပ္တိုင္း…ေလေၿပေႀကာင့္လိုမထင္နဲ ့

ေကာင္းကင္ေရြ ့တိုင္း…ေလေၿပေႀကာင့္လိုမေတြးနဲ ့

ေမာင္ မလာတဲ့ညတိုင္း…မလြမ္းနဲ ့

ေလေၿပေႀကာင့္ပါကြယ့္

bbk(07june08)

ေလေၿပ

ေလေၿပရယ္...မင္းလာမွပဲ
ဘဝထဲက တည္ၿငိမ္ၿခင္းတို ့
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရရဲ့ ့။

ေလေၿပ...မင္းလာၿခင္းကို
ပံုစံမၿပ ေဘာင္ခတ္မရလည္း
ၿမင္လို ့ရရဲ့ဲ ။

ေလေၿပ...သဘာဝကေပး
ရွိရင္းေလးၿဖင့္ ႀကြႀကြေလးလွမ္း
တတ္ႏိုင္စြမ္းတယ္
ငါ့ကမာၻထဲဝယ္…

တခါတရံ...အေပါင္းအသင္းမွား
စိတ္ရိူင္းဝင္ဆဲ ေၿခလွမ္းႀကမ္းႀကမ္း
ဝင္လွမ္းလႈပ္ရွား မုန္တိုင္းဆိုလား
ေခၚတာႀကာမိ အဆိုရွိလည္း
ညစ္ေထးမႈေတြ တစ္ႏွစ္တစ္ပိုး
ခ်န္ရစ္ထားခဲ့
ေနာက္ေတာ့..မင္းပဲ
ေၿဖသိမ့္ေပးတယ္
မုန္တိုင္းေနာက္က

ေလေၿပရယ္........

bbk(08June08)

EXO အလွဴ

ဒါက......ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔အုပ္စုက

အလွဴသြားလုပ္ထားတာေလးကိုၿပခ်င္လို႔ပါ

သူ႔ နာမည္က ေမသူေဇာ္..... သူတို႔လုပ္ထားတာေလးကိုမွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္

Es ist meine Freundin und ihre Gruppe die am Mai 2008 zu den Städten in Irrawaddy Provinz besucht hatten,um die Lebensnahrung und alle Bedürfnisse den Uberlebenden zu spenden.
Sie heisst Fraulein May Thu Zaw,Reisebüro bestätigt als französische Leiterin...

Dear all,

We got back from Delta region. Exotissimo team of 12 persons went to delta with 3 truck of rice, beans, potatoes, drinking water, medicine, instant noodles, clothes.. etc..donated by Exotissimo clients of all over the world.

Ten women's trip was Yangon – Kyaik Lat – Pyar Pon – Dae Da Ye`- Kyun Chan Kone – Kaw Hmu – Twante – Yangon. The rest two men from Exotissimo went to the villages of Bogalay as only men can reach these regions due worst condition, Destroyed villages with dead bodies float on the water.

We drove to Kyaik Lat and stay overnight there. We talked to people in Kyaik Lat and Phar Pon.

People living in Town:

I talked to the local people in town how come they could not help to victims. Seems they don't have their heart left. The whole town was damage. In down town, beautiful old house collapsed into pieces. I really don't know how they are going to built up again. Everybody seems very poor even before cyclone they have to try hard even for daily meals. I really have no idea how they are going to make new house on top of nothing left. I saw people sitting in the half collapsed house under the heavy rain. Some people houses are in good condition and seems good business but seems they could not help much to thousands of people. If they give to some the rest people will come and they just can't handle this. So they close the door.

People living in the villages and rice field.. I saw ruins of thatches and old bamboo in the rice fields. No men there as no land left. All covered by water.Poor villagers running after our truck in desperate need of everything. Men, women, children are sitting each side of the road waiting to the donors. When they saw cars coming they just run to us. Our truck driver had hard time not to hit them. We had to advise them to line up to receive donation.

I saw sub-human level. If it is rain they got wet then when sun is coming again their clothes are dry again. They only have clothes they are wearing. We don't have enough clothes to provide all of them so they have to fight to get one old second hand T shirt. Dogs seem to know what was going on. They were also exciting to accompany their masters when receiving donation. Kids are just kids. They are amazing that they could still laugh. They waved us, they smiled us and running after us with curiosity. When they received something they run back to their parents with full of joy!

We could not hold tears when victims are praying and wishing best of luck to all the donors. We had to leave behind them with heavy heart. This is about villagers we saw on our way.

People living in the refugee camp (monasteries, Pagoda, church, school compound) :

We saw people living in monasteries, church, pagoda and schools. These people are homeless. Their properties are totally destroyed. Monks and church provide them food and shelter for a while. They don't know how to start their life. We neither. The night we went there was raining. When we met them in the morning we learnt that last night over 3000 people including monks had to stand all night long due heavy rain. If there is no rain they can sleep on the pagoda platform.

We donate rice bags, potatoes bags, bean bags to give them food. We asked all victims to come and sit to get small bags of rice, soap, instant noodles and potatoes to hold on the situation till international aids are coming (hopefully). We donate to more than 5000 people in the refugee camp and 2000 people on the way hand to hand delivery. So that we make sure that they got it.

We were so glad that we could made it. Very tiring and risky trip but we learn more about life and to know how to value it.

Regards,

ParPoo...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

သဒၵါတတ္အား နည္းမ်ားမဆို

ေက်းဇူးျပဳ၍ ကူညီပါ...

ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း(Maung Thet)က သူအခု ေလေဘး ဒုကၡသည္ ေတြကို ကူညီတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနတယ္တဲ့.. သူတ႔ိုက ဒုကၡ ေရာက္တဲ့သူေတြဆီကို အပတ္တိုင္းသြားၿပီး သူတို႔ ေတြရဲ႕ ေနေရးထိုင္ ေရး၊ စားေရးေသာက္ေရး၊ က်န္းမာေရးကအစ ကူညီေပးေနတာျဖစ္ပါ တယ္.. ဒါေၾကာင့္ သူက ဒီမွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကေန ရသေလာက္ အကူအညီေတာင္းေပးပါတဲ့.. ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္က (၁)က်ပ္၊ (၂)က်ပ္ ေလာက္ဟာ ဘာမွမေျပာေလာက္ေပမယ့္ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္က ေတာ့ ထမင္း(၂)ႏွပ္ ေလာက္စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္ပါတယ္... ဒုကၡသည္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလည္းဆိုရင္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဘယ္ေလာက္ပဲလွဴ လွဴ မေလာက္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြအေနနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ ေနတဲ့လူေတြကို စာနာေထာက္ထားၿပီး ေစတ နာရွိသေလာက္ လွဴၾကပါ... ဒီကလူေတြက လွဴၿပီးသားျဖစ္ေပ မယ့္လည္း ေနာက္ထပ္ ေစတနာရွိသေလာက္ ထပ္လွဴပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္တိုက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလွဴေငြေတြကို ဒီလေနာက္ဆံုးထားၿပီး ေကာက္ခံသြားမွာပါ.. ရရွိ္လာတဲ့ အလွဴေငြေတြကို.. ေနာက္လမွာျပန္ မယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္မွာျဖစ္ပါတယ္.. အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ စာရင္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာေဖာ္ျပေပး သြား မွာျဖစ္သလို.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ကအဖြဲ႔သြားေရာက္ ကူညီေပး ထားတဲ့ ဓါတ္ပံု ေတြကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္.. လွဴဒါန္းခ်င္ တယ္ဆိုရင္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ွဆီကို ဆက္သြယ္ႏိုုင္ပါတယ္.
ိdaumen13@gmail.com , htzbobo@gmail.com

(၁)က်ပ္ထည့္သည္ျဖစ္ေစ၊ (၂)က်ပ္ထည့္သည္ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ကူညီေပးပါ... ဒီက ပိုက္ဆံ (၁)က်ပ္၊ (၂)က်ပ္ဟာ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ ေသြးခ်င္းညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ လြန္စြာတန္ဖိုးရွိလွပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔ ေစတနာရွိသေလာက္ ပါ၀င္ကူညီေပးပါ...

ဒီလႈပ္ရွားမႈေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ေစတနာရွင္အဖ႔ြဲက
အကူအညီလံုး၀မရရွိေသးေသာ ကၽြန္း၊ရြာငယ္ေလးမ်ားအထိ လိုက္လံကူညီေပးေနတာျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဒီမွာရွိတဲ့ သုူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းဆိုအပ္ပါတယ္.. သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ ကူညီမႈေတြ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနပါတယ္.. သူငယ္ခ်င္းတို႔ လႈတဲ႔ေငြေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ားမွာ ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္..

" လက္တြဲရုိင္းပင္း..
ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းျဖင့္
သုတ္သင္ရွင္းလင္း
နာဂစ္ညစ္ၾကြင္း "
bbk

အခုခ်ိန္ထိရရွိတဲ့ေစတနာအားေတြကေတာ့...(Our collected money,07 June 08 )
နာမည္ SGD

1. HAN HTUT ZAW (maunghanhtutzaw.blogspot.com) 50
2. BO BO KYAW 40
3. KHIN MAY THANT 50
4. KYAW ZAY YA 10
5. NANDA 20
6. SU HNIN WINT YEE 5
7. YE LAY (ITE) 10
8. NAN THU ZAR 10
9. HTUT KHAUNG 5
10. LINT LINT (TMIS) 10
11. KO MYO MIN WIN (TMIS) 10
12. EI MAW (TMIS) 5
13. WANG XLU LING (TMIS) 10
14. LI YE (TMIS) 10
15. PHYU PHYU CHO (TMIS) 10
16. THET AUNG 10
17. EI EI MYO @ PHYU PHYU THAW (TMIS) 10
18. KHWAOR NEO THAN (TMIS) 50
19. AYE NYEIN SOE (TMIS) 10
20. NANG NOON LAO KHAM (TMIS) 10
    

In den Dörfern kommt kaum noch jetzt Hilfe an

Die Bedürfnisse der Ueberlebenden des Wirbelsturms seien erst einmal gestillt, behauptet ein burmesischer Vizeadmiral. Ausländische Helfer dürfen weiter nicht ins Irrawaddy-Delta. Dort treten nun Ruhr-Erkrankungen auf.
Von Christina Hucklenbroich